ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΡΕΖΕΡΒΕΣ:

ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ

1/8/13

Κατ'αρχήν να ευχηθώ καλορίζικο το νέο έντυπο του χώρου μας, τα Κυνηγετικά Νέα, και στον διευθυντή του Δημήτρη Στριλάκο.

Το έφερε η τύχη η κύρια είδηση του νέου εντύπου να είναι ο νόμος για τις ιδιωτικές κυνηγετικές ρεζέρβες. Με ένα άρθρο μάλλον κυνδυνολογικό ο φίλος μου Δημήτρης φοβίζει τους αναγνώστες του με τον παλιό μπαμπούλα της ρεζέρβας, ή Ελεγχόμενης Κυνηγετική Περιοχής για να ακριβολογουμε.

Τι είναι η ρεζέρβα στην ελληνική αντίληψη βέβαια δεν ξέρουμε, και ο νέος νόμος δεν μας φωτίζει. Οι κρατικές ρεζέρβες στην Ελλάδα εφαρμόζουν ένα δικό τους και μοναδικό διεθνώς σύστημα διαχείρισης. Ιδιωτική ρεζέρβα υπάρχει μόνο μια, αυτή του φίλου Νίκου Σκλαβούνου στην Κεφαλλονιά που λειτουργεί από το 1986. Συνεπώς δεν ξέρουμε γιατί μιλάμε, σκληρή κουβέντα αλλά ακριβής.

Οσο για το θέμα της έκτασης, κατέβηκε το ελάχιστο εμβαδόν από 5000 στρέμματα στα 2500 και αυτό ο φίλος μου Δημήτρης το βλέπει σαν αβάντα στους "επενδυτές".

Μην φοβάστε, δεν πρόκειται να στηθει καμία ρεζέρβα στην Ελλάδα από κανέναν επενδυτή διότι οι επενδυτές δεν έχουν λεφτά για χάσιμο. Η άποψη ότι ο ιδιώτης θα κάνει σε 2500 στρέμματα αυτό που έκανε μέχρι τώρα το ελληνικό κράτος σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα και θα "κονομήσει" εκεί που το κράτος χρεωκόπησε είναι πλάνη.

Επιμένουμε να μην μαθαίνουμε από την πρακτική των ξένων. Σε τι οφείλεται αυτή η ξεροκεφαλιά ειναι κοινωνιολογικό θέμα, πρακτικά το βλέπουμε καθημερινά και στην συγκεκριμένη περίπτωση το έχω διαπιστώσει επανελειμμένα. Θυμάμαι γεύμα, (παρών ήταν και ο Δημήτρης) όπου ο πρόεδρος της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας, Νίκος Παπαδόδημας, οικονομολόγος, επέμενε ότι μπορεί να στηθεί μια αμιγώς κυνηγετική μπίζνα σε δασική περιοχή. Φοβόταν τότε ο Νίκος Παπαδόδημας για μια προτεινόμενη ρεζέρβα στην Εύβοια. Τελικά δεν έγινε εκείνη η ρεζέρβα όπως δεν θα γίνει καμία νέα και οι λόγοι είναι απλοί.

Αμιγώς κυνηγετική εκμετάλλευση μιας περιοχής δεν μπορεί να στηθεί και να επιβιώσει οικονομικά.

Να το πούμε αλλιώς μπας και το εμπεδώσουμε. Αν περιμένες να βγάλεις λεφτά από μια περιοχή με μόνη εμπορική χρήση το κυνήγι θα ΦΑΛΗΡΙΣΕΙΣ.

Από την "χρυσή εποχή" του κυνηγίου των λόρδων, στην Αγγλία του 1880-1914, το θήραμα ήταν ένα υποπροϊόν της συνετής εμπορικής γεωργίας. Κανένα μεγάλο αγρόκτημα της Αγγλίας δεν είχε ως μόνο σκοπό την εκτροφή θηραμάτων και μοναδικό έσοδο το τίμημα που πλήρωναν οι κυνηγοί για να κυνηγήσουν.

Ο λόγος που δεν το έκαναν αυτό οι Αγγλοι, και δεν το κάνει κανείς σήμερα είναι διοτι ΞΕΡΟΥΝ ότι με το κυνήγι μόνο "κονόμα γιοκ". Το κυνήγι είναι μια γαρνιτουρα πάνω στα υπόλοιπα έσοδα του αγροκτήματος και το κυνήγι δεν η μόνη εξωγεωργική δραστηριότητα που μπορεί να αυξήσει τα έσοδα του αγροκτήματος, υπάρχουν και άλλες όπως: αγροτουρισμός, πίστες κάρτινγκ, πίστες ποδηλασίας βουνού, "μάχες" με όπλα χρωμοσφαίρας, ιππασία, μαθήματα τοπικής μαγειρικής, ερασιτεχνική οινογνωσία και άλλα πολλά.

Δείτε μια τυπική γερμανική ρεζέρβα εδώ:

και θα καταλάβετε ότι είναι απλά ένα αγρόκτημα όπου γίνεται κυνήγι επί πληρωμή και όχι ρεζέρβα τύπου Κόζιακα.

Δείτε και αυτό:

και κρίνετε από την μορφολογία του εδάφους αν πρόκειται για "δασική έκταση" ή για καλλιέργεια.

Στην Αμερική όπου σε μερικές ρεζέρβες η κύρια δραστηριοτητα είναι το κυνήγι, υπάρχουν παράπλευρες δουλειές, αναγκαστικά γιατί με το κυνήγι μόνο δεν βγαίνουν. Σε όλες σχεδόν τις ρεζέρβες υπάρχει σκοπευτήριο, ξενώνας, υπηρεσίες κέττερινγ για γάμους (κάτι σαν τα δικά μας "κτήματα τελετών"), ψάρεμα σε ιδιωτικές λίμνες, φυτώρια καλλοπιστικών φυτών και άλλα που συμβάλλουν στο συνολικό εισόδημα από τη γη.

Εμείς όμως είμεθα μάγκες. Εμείς θα τα καταφέρουμε εκεί που απέτυχαν όλοι οι άλλοι, και θα το κάνουμε χωρίς επιδοτήσεις αυτή τη φορά. Για να δούμε πως θα γίνει αυτό το θαύμα σε 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Ας δούμε όμως την άλλη πρίπτωση, αυτή της ευέλικτης αντιμετώπισης του θέματος, με φαντασία και χωρίς τις συνήθεις εγκυλώσεις.

Αν θέλαμε να προσελκύσουμε επενδύσεις στον συγκεκριμένο τομέα των κυνηγετικών υπηρεσιών τι θα κάναμε;

Θα βάζαμε μέγιστο όριο ρεζέρβας τα 500 στρέμματα και περιορισμό αποστάσεως τα 75 χιλιόμετρα από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Κάθε ρεζέρβα θα είχε αυτόματα το δικαίωμα λειτουργείας σκοπευτηρίου. Θα ήταν ταυτόχρονα και χώρος εκπαίδευσης σκύλων και θα μπορούσε να είναι και εκτροφείο σκύλων.

Γιατί; Διότι η ζήτηση για το κονσερβοποιημένο κυνήγι ρεζεβών είναι κάτι που έχει ζήτηση, μικρή πάντα, σε αστούς κυνηγούς. Και επειδή η ζήτηση για αυτό το κυνήγι είναι μικρή δίνεται η ευκαιρία για άλλες υπηρεσίες- σκοποβολή, δοκιμή όπλων, εκπαίδευση σκύλων- που θα συμπληρώσουν το εισόδημα. Και βέβαια η καλλιέργεια συνεχίζεται διότι τα υπόλοιπα δεν είναι αρκετά.

Η περιαστική χωροταξία σηματοδοτεί προς τους πάντες, και ειδικά προς τους επίδοξους αυθαίρετους κτίστες και πιθανούς καταπατητές ότι στον χώρο πέφτουν τουφεκιές και θα πέφτουν τουφεκιές διότι ο χώρος είναι με τη βούλα και με το νόμο κυνηγετικός. Αυτό το θέλουμε γύρω από τις πόλεις μας και όχι στην βόρειο Εύβοια. Και για να γίνει αυτό χρειάζονται μικρές εκτάσεις και όχι τετραγωνικά χιλιόμετρα. Τα μαγαζιά (και τα "μαγαζάκια") στήνονται κοντά στην πελατεία, λέει ο κανόνας του εμπορίου.

Αυτά και άλλα ισχύουν και έχουν δοκιμαστεί εκεί έξω που μελετούν τα τεχνικά, τα οικονομικά και τα οικονομοτεχνικά των επενδυτικών κινήσεων. Δεν πάνε άρπα κόλα.