5/10/09
Η σκουριά στα όπλα μπορεί να χωριστεί σε τρεις κατηγορίες για λόγους συζήτησης:
Η βαφή μετάλλων καθώς και η κόλληση στις ρίγες σε μερικές περιπτώσεις αφήνει κατάλοιπα οξέων στο μέταλλο. Αυτά τα οξέα, αν ο κατασκευαστής κάνει σωστά τη δουλειά του, αδρανοποιούνται σε μπάνια με ζεστό νερό και αλκαλικές ενώσεις.
Σε μερικά όπλα όμως αυτή η διαδικασία αδρανοποίησης παραλείπεται ή δεν γίνεται σωστά και το όπλο "ξερνά" σκουριά, ειδικά στις ενώσεις της ρίγας (ακόμη ένας λόγος που αντιπαθώ τις ρίγες- ΝΚ). Οσο και αν τριφτεί με λάδι η σκουριά επαναμφενίζεται μετά από μερικές μέρες.
Η λύση είναι μια: να κάνουμε εμείς ότι δεν έκανε το εργοστάσιο και να αδρανοποιήσουμε τη σκουριά. Αυτό γίνεται με βράσιμο σε νερό, κάτι που δεν είνα πρακτικό στο σπίτι. Μπορούμε να βάλουμε τις κάννες κάτω από το ζεστό ντους για αρκετή ώρα και αυτό είναι καλύτερο από τίποτε.
Η σωστή λύση είναι να πάμε τις κάννες σε έναν οπλουργό που έχει μπάνια βαφής όπου μπορεί να αδρανοποιήσει τα οξέα. Η διαδικασία δεν αλλοιώνει το χρώμα. Οι κάννες βράζονται σε νερό, και μετά σε αραιό αλκαλικό μίγμα και τα οξέα αδρανοποιούνται μόνιμα.
Συχνά το μέταλλο αρχίει την οξείδωση με την εμφάνιση ενός ελαφριού στρώματος, το γνωστό "πουρί" πάνω στην επιφάνεια του μετάλλου. Αν το προλάβουμε σε αυτή τη φάση μπορεί να το σώσουμε.
Αυτό που χρειάζεται είναι ξέπλυμα με ζεστό νερό και στέγνωμα. Μετά, πάνω στο στεγνό σκουριασμένο μέταλλο ρίχνουμε λάδι, όπως το Breakfree, CNC, Remoil κλπ, και αφήνουμε να μουλιάσει τη σκουριά. Αφού μουλιάσει τρίβουμε πολύ απαλά με λεπτό σύρμα κατσαρόλας. Η έμφαση είναι στο απαλά. Οταν φύγει η σκουριά, αν είμαστε τυχεροί, η βαφή θα είναι ανέπαφη. Αν είμαστε άτυχοι θα φύγει και το χρώμα και το μέταλλο θα είναι γυαλιστερό και άσπρο. Με αυτή την ελαφριά σκουριά δεν θα έχει κρατήρες στο μέταλλο.
Καθαρίζουμε το μέταλλο από υπολείμματα σκουριάς και λαδιού και καλύπτουμε την επιφάνεια με λάδι. Αν θέλετε μπορεί να γίνει τοπική βαφή με κάποιο σκεύασμα γρήγορης βαφής.
Η βαριά σκουριά που έχει περάσει από το στρώμα της βαφής και έχει αρχίσει να τρώει το μέταλλο δεν γιατρέυεται.
Η δραστική λύση είναι να λειανθεί το σύνολο του μετάλλου ώστε να κατεβεί η επιφάνεια κάτω από το επίπεδο της σκουριάς. Είναι ευνόητο ότι όταν γίνει αυτό, σε μια κάννη για παράδειγμα, τότε φεύγει μέταλλο και αδυνατίζει η κάννη. Το πόσο θα αδυνατίσει εξαρτάται από το πόσο μέταλλο φεύγει. Καλό είναι να μετρώνται τα τοιχώματα όταν πρόκειται για τέτοιου είδους επέμβαση για να κρίνεται η ασφάλεια του όπλου.
Αν έχετε όπλο με τόσο σοβαρή σκουριά τότε θα πρέπει να ζυγίσετε το πρόβλημα και να δείτε αν αξίζει τη δαπάνη και πόσο ασφαλές θα είναι όταν φτιαχτεί. Αλλιώτικα το όπλο μπορεί να παροπλιστεί και να παραμείνει ως ενθύμιο αν έχει κάποια συναισθηματική αξία.